Buli atau ragging merupakan budaya biasa di sekolah-sekolah berasrama. Tanyalah sesiapa saja yang pernah melalui alam sekolah berasrama tidak kiralah sekolah sains, sekolah agama termasuklah yang bertaraf maktab - ragging sudah menjadi kebiasaan. Walaupun ada cubaan untuk menghalang dan mencegah perkara ini daripada berlaku namun bukan mudah untuk mengubah budaya yang telah lama wujud.
Daripada apa yang kita fahami budaya ialah perkara yang sering dilakukan atau diamalkan sejak sekian lama, maka ia dipanggil budaya. Ragging telah lama wujud dan bagi pelajar sekolah berasrama termasuklah guru-guru ia merupakan suatu perkara yang biasa. Selagi wujudnya senioriti di asrama selagi itulah ia terus diamalkan.
Di asrama pelajar senior mengawal pelajar junior dan sering memberi arahan untuk melakukan sesuatu termasuklah membasuh baju, seterika baju, membelikan makanan dan sebagainya. Kebiasaannya arahan tersebut dipatuhi memandangkan senior sememangnya berkuasa di asrama. Umpama siapa besar dialah hebat.
Konsep senioriti telah menyebabkan berlakunya kegiatan buli. Tiada siapa boleh menafikan perkara ini kerana banyak kes seperti ini berlaku dan menjadi sebahagian daripada pengalaman hidup pelajar asrama. Cuma kadangkala apabila berlakunya kematian baharulah mendapat perhatian media dan ketika itulah perkara ini diperbesarkan.
Berdasarkan pengalaman 5 tahun di asrama, seseorang pelajar tidak akan dipukul atau didenda pelajar senior tanpa sebab. Mungkin berlaku sedikit perselisihan, melanggar peraturan, atau kes-kes dalaman asrama yang mencetuskan perasaan tidak puas hati dan yang pasti keegoan senior akan tercabar sekiranya mereka tidak dihormati apatah lagi di MTD yang mengamalkan cara hidup dan protokol ketenteraan yang sememangnya tebal dengan nilai-nilai senioriti dan kepatuhan kepada senior.
Bukanlah catatan ini bermaksud membela senior dan menggalakkan mereka mengambil tindakan sendiri tetapi apa yang dikesalkan ialah apabila tindakan mereka mungkin terlalu keras sehingga membawa maut. Siapa sangka pukulan atau tendangan yang dihayun rupa-rupanya membawa ajal kepada pelajar junior terbabit sedangkan perbuatan tersebut pernah dilakukan terhadap pelajar lain tidak mengakibatkan kesan sedemikian rupa.
Perkara sudahpun berlaku takkan boleh diundur lagi.
Sudah ketentuan Ilahi mangsa maut di MTD dengan sebab tertentu sepertimana yang telah tercatat. Kalaupun ada yang mempersoalkan tragedi itu boleh dielak sekiranya buli tidak berlaku, siapa yang perlu disalahkan? Pihak sekolah/maktab tidak mungkin mampu mengawal dan mengawasi setiap pergerakan pelajarnya apatah lagi selama 24 jam.
Ini budaya sekolah berasrama.
Daripada apa yang kita fahami budaya ialah perkara yang sering dilakukan atau diamalkan sejak sekian lama, maka ia dipanggil budaya. Ragging telah lama wujud dan bagi pelajar sekolah berasrama termasuklah guru-guru ia merupakan suatu perkara yang biasa. Selagi wujudnya senioriti di asrama selagi itulah ia terus diamalkan.
Di asrama pelajar senior mengawal pelajar junior dan sering memberi arahan untuk melakukan sesuatu termasuklah membasuh baju, seterika baju, membelikan makanan dan sebagainya. Kebiasaannya arahan tersebut dipatuhi memandangkan senior sememangnya berkuasa di asrama. Umpama siapa besar dialah hebat.
Konsep senioriti telah menyebabkan berlakunya kegiatan buli. Tiada siapa boleh menafikan perkara ini kerana banyak kes seperti ini berlaku dan menjadi sebahagian daripada pengalaman hidup pelajar asrama. Cuma kadangkala apabila berlakunya kematian baharulah mendapat perhatian media dan ketika itulah perkara ini diperbesarkan.
Berdasarkan pengalaman 5 tahun di asrama, seseorang pelajar tidak akan dipukul atau didenda pelajar senior tanpa sebab. Mungkin berlaku sedikit perselisihan, melanggar peraturan, atau kes-kes dalaman asrama yang mencetuskan perasaan tidak puas hati dan yang pasti keegoan senior akan tercabar sekiranya mereka tidak dihormati apatah lagi di MTD yang mengamalkan cara hidup dan protokol ketenteraan yang sememangnya tebal dengan nilai-nilai senioriti dan kepatuhan kepada senior.
Bukanlah catatan ini bermaksud membela senior dan menggalakkan mereka mengambil tindakan sendiri tetapi apa yang dikesalkan ialah apabila tindakan mereka mungkin terlalu keras sehingga membawa maut. Siapa sangka pukulan atau tendangan yang dihayun rupa-rupanya membawa ajal kepada pelajar junior terbabit sedangkan perbuatan tersebut pernah dilakukan terhadap pelajar lain tidak mengakibatkan kesan sedemikian rupa.
Perkara sudahpun berlaku takkan boleh diundur lagi.
Sudah ketentuan Ilahi mangsa maut di MTD dengan sebab tertentu sepertimana yang telah tercatat. Kalaupun ada yang mempersoalkan tragedi itu boleh dielak sekiranya buli tidak berlaku, siapa yang perlu disalahkan? Pihak sekolah/maktab tidak mungkin mampu mengawal dan mengawasi setiap pergerakan pelajarnya apatah lagi selama 24 jam.
Ini budaya sekolah berasrama.
0 comments:
Post a Comment